Empati

            Bir kişinin kendisini karşısındaki kişinin yerine koyarak olaylara onun bakış açısıyla bakması, o kişinin duygularını ve düşüncelerini doğru olarak anlaması, hissetmesi ve bu durumu ona iletmesi sürecine empati adı verilir. Her birey kendisini ve çevresini, kendisine özgü subjektif biçimde algılar. Empati kurmak isteyen kişinin bu öznel dünyasına girebilmek gereklidir. Kişilerin psikolojik hassasiyetleri, rol ve maskeleri olabilir. Karşımızdaki kişinin yerine geçip empati kurduğumuzda, o kişinin dünyasında kısa bir süre kalmalı daha sonra kendi alanımıza geçebilmeliyiz. Aksi halde empati yerini sempati veya özdeşliğe bırakabilir.

            Karşımızdakilerin yalnız duygu ve düşüncelerini anlamak yeterli değildir. Empatinin bilişsel olarak anlamak ve duygusal olarak hissetmek bileşenleri vardır. Buna güdüsel (motivasyonel) bileşenleri ekleyen görüşler de mevcuttur. Karşımızdaki kişinin duygularını ve düşüncelerini tam olarak anlamak yeterli değildir. Anlayışın karşıdaki kişiye iletilmesi ve ifade edilmesi empati sürecinin son adımıdır. Araştırmacılar, insanların zihinlerinde kurdukları empatiyle, karşılarındaki kişiye ilettikleri empati arasında farklılık olduğunu belirtmektedirler.

            Sağlıklı yürütülen bir empati süreci çoğunlukla yardım etme ve paylaşma ile sonuçlanır. Sosyal hayatta veya iş hayatında sorunları aşabilmek ve işbirliğini kurmak için empati vazgeçilmez bir enstürmandır. Farklılıklardan kaynaklanan kesinti ve gri alanlar empati ile aydınlatılabilir. Empati sadece kendisiyle empati kurulana yararı değildir, empatiyi kuran kişi için de önemlidir. Empatik becerileri ve eğilimler şahsi tatmin, verme hazzının duyumu ve kendine güven konularında yardımcıdır.

            “Onlar” yaklaşımında tepki veren kişi karşısındakinin sorunlarına odaklanmaz. Sorun sahibinin duygu ve düşüncelerine dikkat etmez, bunun yanında kendi duygu ve düşüncelerinden söz etmez. Sorunu dinleyen, sorun sahibine genellikle üçüncü kişilerin ağzından geri bildirim verir.      
            “Ben” yaklaşımında empatik tepki veren kişi benmerkezcidir. Kendisine sorununu anlatan kişinin duygu ve düşüncelerine eğilmek yerine, sorunun sahibini eleştirir, ona akıl verir. Kişiyi kendi sorunlarıyla baş başa bırakıp kendinden söz etmekte yaygın bir davranıştır.  
            “Sen yaklaşımı ile tepki veren bir kişi, olaylara o kişinin bakış açısıyla bakar. Yani kendisine iletilen sorun karşısında, toplumun ya da kendisinin düşüncelerini dile getirmez, doğrudan doğruya karşısındaki kişinin duyguları ve düşünceleri üzerinde odaklaşarak, o kişinin ne düşündüğünü ve hissettiğini anlamaya çalışır.

            Duygusal zeka, kişisel ve sosyal yetkinlikler bütünüdür. Kişi kendi varoluşun farkına varır, kendi motive edebilir ve yönetebilir. Duygusal zeka, empati, liderlik, takım çalışması gibi sosyal becerileri de bünyesinde taşır.